Jixwe li hêla me tenê ji yên dewlemend û axa re dibêjin Evdirehman, lê bawerî bi wan Evdirehmanan jî nabe.
Cîyê lê dixebite her kes jê re dibêje, Apo.
Axir, mijara me ne Apo û Evdirehman e, mijara me Evdo ye.
Qama Evdo yek û pêncî cm e, lê mîratê kîrê wî nerepkirî sîh cm heye; yekî zedê ne qelew be, bi rehetî dikare kîrê Evdo ji xwe re bike qayîş û bide nava xwe.
Hefteya çûyî Evdo jina xwe dişîne welêt cem mala bavê wê û bi tena serê xwe dimîne.
Vê sibehê pismamekî min ê din telefonî min kir, me li hal û ehwalê hevdu pirsî û bû qala Evdo.
Min got, "Eledîn em kengî herin çayeke Evdo vexwin? Ji zû de ye gazinan dike..."
Eledîn got, "Ka bise bi xêr bila jina wî vegere, dû re..."
Ewil ez tê negîhaştim bê dixwaze çi bibêje, min got, "Kuro, ma çi ji me jina wî! Em ê herin çayekê li cem pismamê xwe vexwin, civatekê bigerînin û vegerin."
Eledîn got, "Hahew hahew! Ev serê hefteyekê ye ew zirkîr di nav nigên xwe de kirîye pizotê êgir. Bihêle bila jina wî were, bi wê de biteqe, ji bo em bi silametî herin û vegerin. Bi serê te, anuha Evdo mîna tivinga dagirtî amade ye!"
Û hew min dît Evdo jî ket nav sohbeta me.
Heyran, teknolojî bi zemên re dibeze, em ne dikarin xwe bigihînin zemên, ne jî em dikarin qayîşê bi teknolojîyê re bikişînin.
Sibe du sibe bibêjin wa ye Xwedê jî êdî înstagramê bi kar tîne, ew ê bi min ecêb neyê.
Axir, min got, "Evdo, min ji Eledîn re got ka em herin çayekê li cem Evdo vexwin, got na, jina xwe şandîye welêt, bila jina wî ji welêt vegere, paşê em ê herin."
Got, "Yaw de ka werin lo!"
Eledîn got, "Weleh bawerî bi wî zîhayê di nav nigên te de nayê, Evdo. Ev serê hefteyekê ye raketîye, nuha têra xwe enerjî kom kirîye, Xwedê neke, bi kê de biteqe, av nagihêje ser, ew ê beqa bike, bimire."
Têbinî anku jêrenot:
Zîha= marê mezin.
Min got, "Evdo, dibêjin kîrê mezin barê giran e. Ku dimelise, zû bi zû ranabe. Rast e?"
Evdo got, "Kî dibêje, derewan dike. Her serê min ji ber bilind e û heta nuha li hemberî kesî ez mehcûb nehiştime."
Eledîn kenîya, got, "Mala minê! Yê nizanibe, wê bibêje qey Evdo Kazanovayê vî welatî ye! Û şevê dixirpişe ser dilê jinekê. Xwedê kirî, sibehê tu di himbêza jina xwe de çavê xwe vedikî, bi şev jî tu di himbêza wê de digirî. Berî wê, heger tu li çend keran jî siwar hatibî, ez nizanim."
Têbinî anku jêrenot:
Di ferhenga sikakê de, siwarhatin, nîyhandin e.
Evdo hêrs bû, got, "Bênamûsê heram! Kazimo çi kîrê lawê min e! Bi telaq wê rojê li cîyê kar min nan dixwar, jinek hat li ser maseya min rûnişt, got, "Apo, tu çi dikî?"
Ez kenîyam, min got, "Îja ji te re got tu çi dikî? Ma dinya xera bû?"
Got, "Ho ho! Ev îşana werê ne, berxê min. Bi çi dikî dest pê dike, bi ser ve dikî diqede..."
