lewra…
serketina Amedsporê, bindestkirina we ye.
Bi kin û kurdîya kurmancî,
hezkirina we ya Amedsporê, bêyî ku we bi xwe bihisîne,
ew ê we bike tirkîyeperestekî yeman
û bi wê yemanîya xwe, piştî demekê hûn ê li ser mirina ruhê kurdistanî bistirên û bibêjin,
“yeman yeman yeman
yar yeman yeman yeman!..”
Û…
jixwe amedîyan pê girtîye û wer xuya ye nêta wan jî tune ye berdin;
hasil çûye di mûsil re derketîye û ji bilî çend kal û pîrên kulistir kes hew bi kurdî dipeyive;
îja tew eşq û sewdaya Amedsporê jî ew ê bibe zêdeyîya ser kezebê.
Ruhê eşme yê pêl bi pêl eşmetir biqulipe li ser bajarê Amedê û ew ê teşikên wê li bajarên derdorê jî bikevin.
Bi serê Şêx Quto law,
em kurd in û ne katalanî ne,
loma jî…
ji Amedsporê ruhê Barcelonayê nazê.
Axir!..
Hûn çi qasî ji Amedsporê dûr birevin, ew qasî hûn ê nêzîkî xwe bibin.
Û xwe jî xwebûn e û xwebûn jî meriv dike netewe,
lê…
heger xewn û xeyal û daxwazeke me ya werê hebe!..
Gotina Dawî
Dijminên we çi bi we şêrîn kir, hûn bi guman nêzîk bibin û lê binerin;
lewra ji xêra we bêtir li xêra wan e.